چگونگی ظاهر شدنStub Domainsدر شبکه خارجی
در این بخش به جد.لی پرداخته شده که در آن چگونگی ظاهر شدن Stub Domains در شبکه های خارجی را نمایش می دهد.به توضیحات زیر توجه نمایید.
چگونگی ظاهر شدنStub Domainsدر شبکه خارجی
| کامپیوتر مبدأ | نشانیIP مبدأ | پورت کامپیوتر مبدأ | نشانیIP مسیریاب | شماره پورتی که NAT اختصاص می دهد |
| A | ۱۹۲٫۱۶۸٫۳۲٫۱۰ | ۴۰۰ | ۲۱۵٫۳۷٫۳۲٫۲۰۳ | ۱ |
| B | ۱۹۲٫۱۶۸٫۳۲٫۱۳ | ۵۰ | ۲۱۵٫۳۷٫۳۲٫۲۰۳ | ۲ |
| C | ۱۹۲٫۱۶۸٫۳۲٫۱۵ | ۳۷۵۰ | ۲۱۵٫۳۷٫۳۲٫۲۰۳ | ۳ |
| D | ۱۹۲٫۱۶۸٫۳۲٫۱۸ | ۲۰۶ | ۲۱۵٫۳۷٫۳۲٫۲۰۳ | ۴ |
همانگونه که دیده می شود، مسیریاب NAT نشانی IP و شماره پورت هر کامپیوتر را در جدول ترجمه ذخیره می کند. سپس مسیریاب نشانی IP را با نشانی IP ثبت شده خودش و شماره پورت را با توجه مکان آن در جدول جایگزین می کند. بنابراین هر شبکه خارجی اظلاعات داخل بسته را با نشانی IP مسیریاب NAT و شماره پورت تعریف شده توسط مسیریاب دریافت می کند.
همچنان شما می توانید کامیپیوترهایی در stub domain داشته باشید که از نشانی های IP اختصاصی استفاده کنند. شما می توانید فهرستی از نشانی های IP ایجاد کنید که به مسیریاب بگویند کدام کامپیوترها در شبکه نیاز به NAT دارند.
تعداد ترجمه های همزمان که یک مسیریاب پشتیبانی می کند با میزان DRAMDynamic Random Access Memory که دارد تعیین می شود. در صورتی که یک مورد در جدول ترجمه نشانی تنها ۱۶۰ بایت فضا اشغال کند، مسیریابی که ۴مگابایت DRAM دارد، از لحاظ تئوری می تواند تا ۲۶۲۱۴ ترجمه همزمان را پردازش کند که برای بسیاری از مصارف کافی است.
