شکایت کمیسیون مبادلات امنیتی (SEC) علیه پروتکل پرداخت آنلاین و شبکه مبادله جهانی Ripple Labs ممکن است یک پیشرفت جدید به نظر برسد ، اما تنظیم کننده های مالی ایالات متحده اغلب خود را پشت منحنی فناوری می بینند. به گفته توماس پی وارتانیان ، آینده دار ، این مورد بازپرداخت صندوق های سرمایه گذاری متقابل بازار پول در دهه ۱۹۸۰ است که “در ابتدا به نظر می رسید دسته بندی قطعی را به عنوان پول ، سپرده ، اوراق بهادار یا کالا نادیده می گیرد – چیزی که اغلب هنگام یک محصول جدید اتفاق می افتد. وارد بازار می شود و از مرزهای قانونی که قبلاً کنگره تعیین کرده بود فراتر می رود. ”
وارتانیان با مطالعه گذشته آینده امور مالی را پیش بینی می کند. کتاب جدید او ۲۰۰ سال وحشت مالی آمریکا: سقوط ، رکود ، رکود و فناوری که همه چیز را تغییر خواهد داد جزئیات نقش مقررات در ایجاد بحران های مالی. او بحران های بسیاری را به عنوان یک تنظیم کننده تجربه کرد و در دوران رکود تورمی در دفتر کنترل کننده ارز و بعداً در دولت ریگان به عنوان مشاور عمومی هیئت مدیره بانک وام مسکن فدرال و FSLIC ، به دولت کارتر خدمت کرد. بر عقلانیت صدها موسسه شکست خورده در بحران پس انداز و وام نظارت کرد.
او علاوه بر حرفه نویسندگی و تدریس در مورد حقوق و فناوری مالی ، مرکز فناوری مالی ، مقررات و امنیت سایبری را راه اندازی می کند تا تهدیدات فناوری اطلاعات را در زیرساخت های مالی مهم آمریکا کشف کند. وارتانیان در SEC v Ripple ، شیفتگی دولت از فناوری و شکست آن در دستیابی به مقررات هوشمند ، در زیر توضیح می دهد.
نظر شما در مورد SEC v. Ripple چیست؟
وارتانیان: SEC علیه Ripple شواهد ملموسی است که نشان می دهد شیفتگی دولت از فناوری فراتر از اثر مسحور کننده ای است که محصولات جدید فناوری اغلب از آن لذت می برند. این اقدام SEC نشان می دهد که زمان آن رسیده است که از سر و صدا بگذریم و به ارزیابی دقیق ویژگی های بنیادی مالی محصولات رمزنگاری بپردازیم. هنگامی که چنین محصولات جدیدی مانند مجموعه های رمزنگاری شروع به جذب تعداد زیادی از کاربران می کنند ، مقررات اداری برای نفوذ به علف های هرز وجود دارد و یا باعث اقدام کنگره می شود ، محصول را طبق قوانین فعلی طبقه بندی می کند ، یا برای اطمینان از ثبات بازار و عدالت رقابتی ، مرزها را تغییر می دهد.
در مورد Ripple ، SEC ادعا می کند که به دنبال حمایت از مصرف کننده است ، اما به طور قطعی به مصرف کنندگان آسیب رسانده است زیرا شکایت از ۱۸۰۰۰ دارندگان XRP علیه گواهی SEC به دلیل اعتراض گروهی است. اقدام ناگهانی SEC برای اعلام Ripple به عنوان اوراق بهادار باعث حذف لیست XRP در بسیاری از صرافی ها شده و ارزش XPR را به شدت کاهش می دهد. طنز این است که ما تعداد زیادی قانون و تنظیم کننده برای خدمات مالی داریم ، اما آنها در مورد ارزهای رمزنگاری شده چیز کمی نمی گویند. ظهور ارزهای رمزنگاری شده منجر به این شد که حداقل ۸ تنظیم کننده با استفاده از راهنمای کمی و بسیار کمتر از قانون کنگره ، صلاحیت خود را در مورد این فناوری اعلام کنند. چه چیزی مانع از آن می شود که سایر سازمان های نظارتی در مورد هرگونه فناوری مالی جدید بی پروا عمل کنند؟
وارتانیان: برای شروع ، ایالات متحده تنها کشوری است که دارای سیستم بانکی دوگانه ای است که صدها تن از نهادهای نظارتی ایالتی و فدرال با یکدیگر برخورد کرده و بر سر صلاحیت قضایی مبارزه می کنند. این تمام ماجرا نیست ، اما افزونگی و ناکارآمدی در سیستم چیزی است که ما باید بهبود دهیم. تلاش هایی برای تثبیت مقررات محتاطانه از زمان تأسیس فدرال رزرو در سال ۱۹۱۳ انجام شده است.
هفده لایحه در ساختارهای سازماندهی مجدد مقررات محتاطانه و بیش از ۲۰ کمیسیون یا ابتکارات دولتی که پیشنهادات سازماندهی مجدد را ارزیابی و توسعه داده اند ، در کنگره ارائه شده است. من در گروه وظایف معاون رئیس جمهور در زمینه تنظیم خدمات مالی شرکت کردم که در سال ۱۹۸۲ شروع شد و مجموعه ای از توصیه ها را برای حرکت به سمت تنظیم عملکرد فعالیتها تهیه کردم.
اگر این توصیه ها به تصویب رسیده بود ، ما به احتمال زیاد از بسیاری از رکود ناشی از فروپاشی پیش از موعد در سال ۲۰۰۸ که ناشی از پنهان شدن ریسک در چشم انداز غیرقابل کنترل بازارهای مالی بود ، جلوگیری می کردیم. با تسلط فناوری بر چشم انداز مالی ، اکنون زمان تنظیم فعالیت های مالی است نه فقط بانک ها.
نظر شما در مورد آنچه که در فرآیند قبض زیرساخت اخیر در مورد ارزهای رمزنگاری شده اتفاق افتاده چیست؟ این تصور که هر کارگزار رمزنگاری باید به IRS گزارش دهد نگران کننده است ، به ویژه این امر می تواند بازیگران غیر مرتبط مانند معامله گران که مشتری ندارند یا ISP هایی که انتقال اینترنت را تسهیل می کنند را درگیر کند. به نظر می رسد این یک نمونه دیگر از مقررات توسط مجریان بدون اقدامات مشخص کنگره است.
وارتانیان: گزارش نقطه شروع ارزیابی و نظارت نظارتی است. اما وقتی گزارش و داده هایی که جستجو می شود به خوبی تعریف نشده باشد ، این خطر را دارد که تعداد زیادی از نهادها را تحت پوشش قرار دهد و اطلاعات بیش از حد بی ربط و حواس پرتی را ارائه دهد.
این نبرد در لایحه زیرساخت درباره اینکه یک کارگزار کورپتو چه کسی است بسیار شبیه سایر اشکال مهم نظارت است که اجرا شده است. به عنوان مثال ، پس از بحران سال ۲۰۰۸ ، زمانی که کنگره و تنظیم کننده ها به دنبال تنظیم “اوراق بهادار کننده” تحت قانون حفظ ریسک اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن (MBS) در قانون Dodd-Frank بودند ، این تعریف در اصل تقریباً همه کسانی را که به MBS دست می زدند تحت پوشش قرار می داد. این روند را کم اثر کرده و بازارها را به هم ریخته است.
به طور مشابه ،گزارش تراکنش های رمزنگاری شده باید از ویژگی های گزارش تراکنش ها برای مقاصد کنترل پولشویی که منجر به جمع آوری داده های تاریخی می شود اجتناب کند ، در حالی که چالش شناسایی تخلفات در زمان واقعی است. سیستمهای نظارتی و جمع آوری داده های موثر باید تا آنجا که ممکن است متمرکز باشند تا موثر باشند ، در غیر این صورت ناگزیر ناظران را با داده های زیاد تحت تأثیر قرار می دهند.
اما نکته اصلی این است که همه این سیستم ها باید به ۲۱ کشیده شوند قرن و تکمیل شده توسط بسیاری از اشکال پیچیده از تکنولوژی و هوش مصنوعی به طوری که آنها می تواند به عنوان که ممکن است موثر باشد. فناوری به نهادهای نظارتی کمک می کند تا به جای مسئله فقط به جمع آوری داده ها بپردازند ، تخلفات فرایند را شناسایی کرده و درآمد دولتی ایجاد کنند.
طرز تحریک آمیز کتاب شما این است که خود مقررات (یا مقررات نادرست یا نادرست) باعث ایجاد بحران مالی شده است. آن را توضیح دهید.
به نظر می رسد کنگره معتقد است که هرچه مقررات بیشتر باشد ، سیستم ایمن تر است. این افزونگی و فقدان آنچه من از آن با عنوان “مقررات هوشمند” یاد می کنم از طریق وضع قانون پس از قانون است که زمینه را برای رشد بحران های مالی ایجاد می کند. مشکل این است که تحقیقات و تجزیه و تحلیل بسیار کمی در مورد نقشی که سیاست دولت در ایجاد یا تسهیل بحران های مالی ایفا کرده است ، وجود نداشت.
به همین دلیل است که من کتابم را با عنوان “۲۰۰ سال وحشت مالی آمریکا” نوشتم. بیشتر کتابها و مقالات بر روی بانکداران ، سوداگری بازار و “بارونهای سرقت” تمرکز دارند. در حالی که اینها در واقع در هر بحرانی عوامل هستند ، اما اغلب توسط سیاستهای دولت مانند تعرفه های حمایتی ، مشوق های مسکن ، کنترل نرخ و نظارت تقسیم بندی شده ، دخیل یا فعال می شوند.
چرا ایالات متحده دارای جامع ترین سیستم نظارتی ، قوی ترین بانک مرکزی ،اما بیشترین بلایای مالی هر کشور صنعتی در جهان جز یک مورد؟ ما کار اشتباهی انجام می دهیم. کانادا را در نظر بگیرید ، که دارای سیستم نظارتی مقیاس پذیر و ساده تری است ، فقط تعداد انگشت شماری از بانک های بزرگ ، اما در دو قرن اخیر تنها دو فاجعه مالی با ده مورد ایالات متحده داشته است.
برای اصلاح غلاف مقررات مالی و نمایندگی های تکراری چه می توان کرد تا در واقع به اهداف مدنظر خود برسند؟
وارتانیان: من اصلاح چند مرحله ای مقررات مالی را برای بهبود اثربخشی ، کارایی و توانایی محافظت از مصرف کنندگان و بازارها پیشنهاد می کنم. هر مرحله حیاتی است. اگر ما واقعاً می خواهیم سیستم بهتر کار کند ، ما باید تأثیر سیاست حزبی را در اقتصاد خود کاهش دهیم. این بدان معناست که ما باید:
- تنظیم کننده های مالی فدرال (FDIC ، OCC ، FRB ، SEC ، FHFA ، NCUA ، CFTC) را در یک کمیسیون خدمات مالی فدرال.
- نظارت بانکی را از FRB و FDIC حذف کنید و به ترتیب مسئولیت دریافت و کنترل پولی را بر عهده آنها بگذارید.
- اصلاح نظام دوگانه مقررات و هماهنگی نظارت ایالتی و فدرال برای از بین بردن افزونگی ها و نزاع های داخلی در مقررات مالی.
- جهت ادغام کمیته های مجلس سنا و مجلس برای ایجاد یک کمیته غیرحزبی با کارکنان حرفه ای با حقوق بالا ، جنبه سیاسی دفتر را تغییر دهید.
- جبران مقررات مالی را به نرخ بازار افزایش دهید تا از استخدام و حفظ بالاترین کیفیت پرسنل اطمینان حاصل کنید.
- منابع نظارتی را با پیچیده ترین اشکال فناوری افزایش دهید تا بتوانید بر اساس زمان واقعی و پیش بینی بیشتری نظارت کنید.
اگر بتوانیم به صورت تصویری از این مراحل دست یابیم ، یک ساختار نظارتی بهتر ایجاد می کنیم که صرفاً با اجتناب یا کاهش تأثیر بحران های مالی آینده ، میلیاردها دلار صرفه جویی می کند.
چه کسانی محرک اصلاحات مورد نیاز خواهند بود؟
وارتانیان: بازیگران باهوش در بازار باید درک کنند که بدون یک شکل بهتر و مدرنتر از مقررات مالی ، همه ضرر می کنند. اگر ما این را درک نکنیم ، مطمئناً کشورهایی مانند چین متوجه آن می شوند. بخش خصوصی باید محرک هرگونه اصلاح مالی باشد – این تنها راهی است که مورد توجه کنگره قرار می گیرد.
و در حالی که سرمایه گذاری همگان در وضعیت فعلی یک نیروی سکون قوی است ، تأثیر قریب به اتفاق تکنولوژی بر خدمات مالی و امنیت پول ما محرک اصلی است که باید همه را از خواب بیدار کند.
شرکت های فین تک ، هوش مصنوعی ، رایانش ابری و کوانتومی ، برنامه های بلاک چین ، علوم غیر و زیست شناسی مصنوعی به طور چشمگیری ماهیت محصولات مالی و نحوه ارائه آنها را تغییر می دهند. اگر نسبت ریسک/پاداش را با تعیین پاداش های نوآوری تکنولوژیکی در تولید نرم افزار ، سخت افزار ، شبکه ها و اعمال ناامنی در فضای مجازی تغییر ندهیم ، بر ایمنی و امنیت پول همه تأثیر می گذارد.
