کدام فناوری ها ایلان ماسک را به ثروتمندترین مرد جهان تبدیل کرد؟

بیوگرافی

ماسک از مادری کانادایی، پدری آفریقای جنوبی به دنیا آمد و در پرتوریا، آفریقای جنوبی بزرگ شد. او برای مدت کوتاهی در دانشگاه پرتوریا تحصیل کرد و سپس در سن ۱۷ سالگی به کانادا رفت تا در دانشگاه کوئینز تحصیل کند. او دو سال بعد، زمانی که مدرک لیسانس خود را در اقتصاد و فیزیک دریافت کرد، به دانشگاه پنسیلوانیا منتقل شد، سپس در سال ۱۹۹۵ به کالیفرنیا نقل مکان کرد تا در دانشگاه استنفورد تحصیل کند، اما تصمیم گرفت به جای آن شغل تجاری را دنبال کند و شرکت نرم‌افزار وب Zip2 را با همکاری بنیانگذار کرد.

برادرش کیمبال این استارت آپ توسط Compaq به مبلغ ۳۰۷ میلیون دلار در سال ۱۹۹۹ خریداری شد. در همان سال، ماسک بانک آنلاین X.com را تأسیس کرد که در سال ۲۰۰۰ با Confinity ادغام شد و PayPal را تشکیل داد. این شرکت در سال ۲۰۰۲ توسط eBay به قیمت ۱٫۵ میلیارد دلار خریداری شد.

امروزه، به گفته وزارت کار، آمریکایی ها سالانه حدود ۲۱۰۰ دلار به تنهایی برای بنزین و «هزینه روغن موتور» می پردازند. شرکت های حمل و نقل نیز سالانه ۲۰۰ هزار دلار برای سوخت پرداخت می کنند. اگرچه وسایل نقلیه الکتریکی مانند تسلا هنوز به شبکه های برق متکی هستند، اما می توانند به کاهش این بار اقتصادی کمک کنند.

خودروهای این شرکت دارای سنسور و دوربین اولتراسونیک هستند و همچنین قابلیت پارک خودکار را نیز دارند اما بدون حضور راننده نمی توان از این خودروها برای رانندگی استفاده کرد.

۲٫ فن آوری هوافضا

ماسک می‌گوید: «اگر انسان‌ها فقط یک سیاره برای زندگی داشتند، انقراض آنها قریب‌الوقوع بود و هرچه بیشتر زمین را کاوش کنیم، گونه‌های خود را از خطراتی مانند تحلیل رفتن منابع زمین و هوش مصنوعی مافوق بشری محافظت می‌کنیم.»

ایلان ماسک در سال ۲۰۰۲ اسپیس ایکس را افتتاح کرد تا سیارات دیگری را برای زندگی در آنها بیابد. تابستان امسال، اسپیس ایکس اولین شرکت تجاری بود که دو فضانورد ناسا را ​​به فضا فرستاد. این ماموریت اولین پرتاب فضاپیمای سرنشین دار از ایالات متحده در سال ۲۰۱۱ بود.

هزینه ارسال یک فضاپیما به فضا به دلایلی از جمله سیستم پیچیده بالا است و ایده ماسک برای حل این مشکل ساخت موشک هایی است که چندین بار قابل استفاده هستند.

فالکون اسپیس ایکس موشک تاکنون توانسته هزینه ها را تا پنج برابر کاهش دهد. در سال ۲۰۲۰، این شرکت پرتاب صدمین موشک خود به فضا را جشن گرفت.

این شرکت همچنین توانست شش بار از یک موشک قابل استفاده مجدد استفاده کند. در دراز مدت، ماسک قصد دارد تا سال ۲۰۵۰ یک میلیون نفر را توسط اسپیس ایکس به مریخ بفرستد. اما چرا مریخ؟

اگرچه مریخ میزبان بزرگی نیست، اما یکی از بهترین گزینه های نزدیک به زمین است. روزهای مریخ کمی طولانی تر است، شرایط دمایی بد نیست و سطح زمین برابر با زمین است. بسیاری از منابع زیر سطح آب می توانند به نجات جان انسان ها کمک کنند.

برای رسیدن به این هدف، این شرکت باید به مواردی مانند استفاده مجدد از موشک ها (اسپیس ایکس به این فناوری دست یافته است)، سوخت گیری در مدار، توانایی تولید نیروی محرکه در مریخ، توانایی تولید نوع پیشرانه مناسب در مریخ دست یابد.

هدف بعدی ماسک فرستادن یوساکو مایزاوا، میلیاردر ژاپنی، و همراهانش به مدار نزدیک ما است. این سفر که در ابتدا برای سال ۲۰۱۹ برنامه ریزی شده بود، برای توسعه بیشتر فضاپیمای استارشیپ به تعویق افتاد و برای سال ۲۰۲۳ برنامه ریزی شده است.

۳٫ مخابرات

هدف پروژه استارلینک که زیر نظر اسپیس ایکس در حال انجام است، رساندن اینترنت پرسرعت برای همه مردم نیست، بلکه رساندن اینترنت به مکان هایی است که قبلا امکان پذیر نبوده است. ایده آوردن اینترنت به زمین توسط ماهواره ها جدید نیست. Teledesic در اوایل دهه ۱۹۹۰ برای انجام این کار افتتاح شد. این شرکت و شرکت‌های مشابه زمانی ورشکست شدند که پس از ارسال بسیاری از ماهواره‌ها، اتصال ضعیف را تجربه کردند.

اما پروژه Starlink بسیار متفاوت از بقیه است. از جمله هزینه کمتر ارسال ماهواره می توان به سرعت بالاتر آن اشاره کرد که در ماهواره های قبلی ۲۵ مگابیت بر ثانیه و در ماهواره های این شرکت یک گیگابایت بر ثانیه بود و تاخیر به معنای مدت زمانی است که بسته دیتا از زمین به ماهواره ها می رسد. در موارد قبلی این عدد بیش از ۶۰۰ میلی ثانیه بود در حالی که در ماهواره های این شرکت به ۲۰ میلی ثانیه کاهش یافته است.

این شرکت هزینه حمل موشک را از ۱۶۵ میلیون دلار به ۶۲ میلیون دلار کاهش داده است و پس از توسعه موشک های قابل استفاده مجدد می تواند به ۳۰ میلیون دلار برسد.

۴٫ انرژی

حذف وابستگی به سوخت های فسیلی و استفاده از انرژی خورشیدی به جای آن یکی از اهداف و اولویت های ایلان ماسک برای دهه ها بوده است. ایلان ماسک در ابتدا ایده راه اندازی SolarCity را به پسرعموهای خود داد. با این حال، این اولین تلاش او برای استفاده از انرژی های تجدیدپذیر بود. اگرچه این ایده تا حدودی شکست خورد، اما درک مسیری که ماسک و تسلا برای رسیدن به نیروهای تجدیدپذیر طی کردند، مهم است. این شرکت رشد کرد تا به بزرگترین منبع انرژی خورشیدی در جهان تبدیل شود. اما سپس با مشکلات مالی مواجه شد و تسلا آن را به قیمت ۲٫۶ میلیارد دلار خرید.

دستیابی به انرژی خورشیدی بسیار مهم است زیرا سوخت های فسیلی ما در حال اتمام است و باید به سرعت آنها را جایگزین کنیم.

این شرکت به عنوان آخرین چالش خود، استفاده از انرژی خورشیدی را به موضوعی قابل دسترس تبدیل کرده است که بیشتر بر مسائل اقتصادی تمرکز دارد. برای پرداخت. این امر منجر به افزایش ۷۲ درصدی استفاده از این فناوری در سال ۲۰۱۴ شد. اما شرکت شکست خورد زیرا بسیاری از افراد به دلیل ناتوانی در بازپرداخت قرارداد خود را لغو کردند. تسلا بعداً این شرکت را خرید و نام آن را به “سقف خورشیدی” تغییر داد.

در جلسه انجمن فرمانداران ملی در سال ۲۰۱۷ در رود آیلند، ایلان ماسک گفت که با فناوری خورشیدی SolarCity و فناوری باتری تسلا، ۱۰۰ مایل مربع زمین برای تامین انرژی کل ایالات متحده کافی است. اما این ادعا هنوز مطرح نشده است.

نتایج اخیر نشان از موفقیت هایی دارد و آماندا باتلر یکی از اولین کسانی بود که از این فناوری استفاده کرد. اگرچه بسیار امیدوارکننده است، اما تسلا هنوز نتوانسته این صفحات را برای تعداد زیادی تولید کند. در اکتبر ۲۰۱۹، تسلا نوع جدیدی از پنل خورشیدی را معرفی کرد که نصب آسان‌تر و ارزان‌تر است.

۵٫ حمل و نقل

آخرین ایده ماسک ممکن است بلندپروازانه ترین ایده او باشد. در سال ۲۰۱۳ معرفی شد و هنوز در مرحله طراحی است. این سیستم حمل و نقل به مسافران اجازه می دهد تا ۳۵ دقیقه یا کمتر از پروازهای تجاری بین لس آنجلس و سانفرانسیسکو با سرعت سفر کنند.

سیستم ریلی در یک لوله با فشار هوا بسیار کم کار می کند. که از نظر تئوری اصطکاک را کاهش می دهد و سرعت های بالا تا ۸۰۰ مایل در ساعت را با مصرف انرژی کمتر ممکن می کند. اگرچه تحقق کامل این ایده هنوز با واقعیت فاصله دارد. این شرکت قرار است سال آینده یک حلقه پنج مایلی در اطراف Quay Valley، کالیفرنیا بسازد.

۶٫ زیرساخت و ساخت تونل

یک روز، زمانی که ماسک در ترافیک خارج از لس آنجلس گیر کرده بود، بیماری را در توییتر منتشر کرد که باعث شد شرکت این مشکل را جدی بگیرد.

در نتیجه، شرکت خسته کننده ایجاد شد. هدف این شرکت ساخت تونل های حمل و نقل ایمن با سرعت بالا و هزینه کم است. این شرکت قصد دارد تونل های ۱۴ فوتی (نیمی از اندازه تونل های فعلی) بسازد که میلیون ها دلار صرفه جویی می کند.

بیشتر فضای تونل فعلی برای اگزوز اتومبیل است، اما این تونل ها بسیار کوچکتر به نظر می رسند زیرا در ابتدا برای اسکیت های برقی طراحی شده بودند. اما ماسک گفته است که ایده اسکیت را کنار گذاشته و قصد دارد از آنها برای وسایل نقلیه استفاده کند.

۷٫ هوش مصنوعی

OpenAI در جولای ۲۰۲۰ با انتشار GPT-3، قدرتمندترین مدل زبان تا به امروز، سرفصل خبرها شد. این مدل که گاهی به عنوان یک برنامه تکمیل خودکار استثنایی از آن یاد می شود، قابلیت هایی فراتر از آن دارد. به عنوان مثال، می‌تواند داستان‌های کوتاه، کتابچه‌های راهنما، تصاویر و کدهای کامپیوتری تولید کند.

ایلان ماسک مدت‌هاست که درباره خطرات هوش مصنوعی صحبت کرده و ۱۰ میلیون دلار به موسسه آینده زندگی برای یک برنامه تحقیقاتی جهانی هوش مصنوعی اهدا کرده است. او OpenAI را با هدف تقویت تحقیقات هوش مصنوعی تأسیس کرد. با این حال، ماسک در سال ۲۰۱۸ از هیئت مدیره استعفا داد و گفت که دیگر با شرکت مرتبط نیست و دلیل آن نیاز به تمرکز بر مشاغل دیگر و تضاد منافع احتمالی با اهداف هوش مصنوعی تسلا است.

۸٫ مراقبت های بهداشتی

بیشتر تلاش‌های ماسک در مقیاس وسیع انجام می‌شود. مانند ارسال سفینه های فضایی به مریخ، تونل هایی از واشنگتن به نیویورک. کارخانه های خودروهای الکتریکی در سراسر جهان با این حال، Neuralink بر مقیاس میکروسکوپی تمرکز دارد.

Nuralink که در سال ۲۰۱۶ راه اندازی شد، یک پروژه ماسک برای ساخت “رابط مغز و کامپیوتر” (BCI) است که مغز انسان را مستقیماً به رایانه متصل می کند. ساخت خودروهای برقی و زندگی در مریخ برای ماسک به اندازه کافی جاه طلبانه نبود و این کارآفرین میلیاردر اکنون قصد دارد رایانه ها و مغز انسان را برای همگام نگه داشتن انسان با ماشین ها ادغام کند.

ماسک BCI راهی برای پر کردن شکاف بین انسان و کامپیوتر است. BCI ها ایمپلنت های مغزی هستند، معمولا تراشه ای از الکترودهای چند میلی متر مربعی که مستقیماً در مغز کاشته می شوند.

الکترودها فعالیت الکتریکی را به سلول های مغز و نورون ها را به رایانه منتقل می کنند. در حالی که فعالیت مغز ثبت می شود، شرکت کننده وظایفی را انجام می دهد. مانند حرکت دادن یک اهرم برای هدایت مکان نما بر روی صفحه نمایش.

سپس دانشمندان می توانند از الگوریتم هایی برای پیوند دادن فعالیت مغز برای انتقال استفاده کنند و به رایانه ها آموزش دهند که وقتی نورون های خاصی فعال می شوند، مکان نما باید به سمت چپ حرکت کند. سپس می توانید اهرم را خاموش کنید و مکان نما را فقط از طریق فعالیت مغز حرکت دهید.

مطالب دیگر ما را مطالعه فرمایید