شرکت اینتل (intel) جزئیاتی در مورد نحوه‌ی استفاده از تکنولوژی در المپیک ۲۰۲۰ منتشر کرده است. پس از شروع همکاری رسمی اینتل با کمیته‌ی بینالمللی المپیک (IOC)، این اولین خبر در مورد بازی‌های المپیک است. المپیک ورزش‌های زمستانی سال ۲۰۱۸ در شهر پایانگ‌چانگ (PyeongChang)، اولین رویدادی بود که اینتل و المپیک در آن همکاری کردند. در این رویداد، شرکت اینتل تعدادی از نرم‌افزارهای واقعیت مجازی و اینترنت ۵G خود را به نمایش گذاشت.
در المپیک ۲۰۲۰، بار دیگر متصل و هماهنگ بودن همه چیز با هم، از جمله اینترنت ۵G، یک اولویت خواهد بود. و در کنار آن، شرکت اینتل با توانایی‌های محاسباتی خود تجارب جدیدی خلق خواهد کرد؛ مثل نظارت سه بعدی بر ورزشکاران و استادیوم‌های مجازی.
نوع خوبی از میراث تکنولوژی
ریک اکوارایا (Rick Echevarria)، مدیر برنامه‌ی همکاری اینتل و المپیک، گفت:«اولین تجربه‌ی ما در المپیک ۲۰۱۸ در شهر پایانگ‌چانگ خیلی حاصل‌بخش بود. ما از آن موقع مشغول عمیق‌تر کردن رابطه خود (با کمیته‌ی بینالمللی المپیک) هستیم.» او همچنین گفت که پس از بازی‌های المپیک ۲۰۲۰، چند اعلامیه دارند.
با اینکه همکاری اینتل و المپیک نسبتا جدید و نوپا است، شروع مشارکت اینتل با کشور میزبان المپیک به سال ۱۹۷۱ برمی گردد. آقای اکواریا ادامه داد:«ژاپن در اکوسیستم تکنولوژی پیشرفته، نقش بسیار مهمی ایفا کرده و خواهد کرد» و اشاره‌ای به بازار کامپیوتر در دهه‌ی گذشته و فضای کلود امروزه کرد. آقای اکواریا همچنین گفت:«شرکت‌های ژاپنی دارند در عصر داده محور کنونی، راه‌حل‌های خلاقانه‌ای ارائه می‌دهند.»
یکی از اولویت‌های کمیته‌ی بینالمللی المپیک ایجاد یک میراث است؛ نه تنها در زمینه‌ی ورزش، بلکه ایجاد یک میراث در جامعه. برای مثال شرکت‌های تویوتا و پاناسونیک شروع به فعالیت در زمینه‌های حمل‌و‌نقل و شهرهای هوشمند کرده‌اند. از همین رو، خلاقیت یکی از مهم‌ترین برنامه‌های آینده‌ی اینتل است.
اهداف اینتل و المپیک
آقای اکورایا به صحبت‌های پیشین خود اضافه کرد:«کمیته‌ی بینالمللی المپیک یک نقشه‌ی سازماندهی شده برای ایجاد یک میراث ماندگار دارد. در المپیک ۲۰۲۰ اتصال همه چیز به هم بسیار مهم است و ما قصد داریم بازی‌های ۲۰۲۰ در توکیو را به بهترین بازی‌های تاریخ در زمینه‌ی هماهنگی و اتصال تبدیل کنیم.»
او ادامه داد:«شرکت سیسکو (Cisco) تجهیزات پایه‌ی شبکه‌سازی را برای اکثر مکان‌های برگزاری مسابقات فراهم می‌کند. این خیلی کار مهمی است چون باید داده‌های مربوط به ویدیو و زمان‌بندی را سازماندهی کند. تجهیزات اساسی لازم برای انتشار و پخش بازی‌ها، از نظر اندازه‌ی فیزیکی و مصرف انرژی کاهش یافته‌اند؛ اما در مقایسه با المپیک ریو، تقاضا دو برابر شده است.»
اینتل انتظار دارد که بتواند در المپیک ۲۰۲۰، ۷۵ پخش زنده داشته باشد، ۹۵۰۰ ساعت از بازی‌ها را پوشش دهد و ۱۰ هزار کلیپ کوتاه تولید کند. قدرت شبکه‌سازی شرکت سیسکو و قدرت محاسباتی اینتل، نکات کلیدی در ضبط فعالیت‌ها و پخش در تلویزیون، موبایل و به صورت آنلاین هستند.
نظارت بر ورزشکاران
این بخش از همکاری اینتل و المپیک شامل نظارت سه بعدی بر ورزشکاران (به اختصار ۳DAT) می‌شود. این تکنولوژی از هوش مصنوعی استفاده می کند؛ به این صورت که حرکات را از فیلم زنده‌ی دوربین‌ها استخراج می‌کند و داده‌ها را روی آن سوار می‌کند.
این سیستم توسط پردازنده‌های زنون (Xenon) از شرکت اینتل و فضای کلود فراهم شده توسط علی‌بابا کار می‌کند. این سیستم با استفاده از دوربین‌های متحرک، فرم حرکت ورزشکاران را ضبط می‌کند و سپس الگوریتم‌های تخمین ژست را روی آن اجرا می‌کند. داده‌های به دست آمده به صورت تصاویری روی فیلم اصلی در اختیار مسئولین پخش قرار می‌گیرند. اینتل با خدمات پخش المپیک (OBS) همکاری می‌کند تا مطمئن شود که این اطلاعات سوار شده روی فیلم اصلی سریع به دست مسئولین برسند. این سرعت در کیفیت پخش زنده و تأثیرگذاری آن بر مخاطب نقش مهمی دارد.
تمرکز اصلی این سیستم نظارت در المپیک ۲۰۲۰ روی بخش دو و میدانی خواهد بود. دو ۱۰۰ متر المپیک (آخرین دو سرعت مسابقات با روبان آبی در خط پایان) بزرگ‌ترین نمایش سیستم نظارت خواهد بود. تکنولوژی واقعیت مجازی که در المپیک زمستانی ۲۰۱۸ استفاده شد هم دوباره خود را نشان خواهد داد. گرچه این تکنولوژی فقط در ورزش‌های خاصی از جمله دو و میدانی و والیبال ساحلی استفاده خواهد شد.
برنامه‌ریزی روان اینتل و المپیک
واقعیت مجازی در المپیک ۲۰۲۰ کاربردی فراتر از ایجاد تجربه‌ی بهتر برای تماشاگران خواهد داشت. کمیته‌ی برنامه‌ریزی توکیو (TOCOG) با کمک تکنولوژی واقعیت ترکیبی (ترکیبی از واقعیت مجازی و واقعیت افزوده AR) برای مسابقات آماده می‌شود. میدان‌های مجازی یک محیط تمرین جامع برای کارکنان فراهم می‌کنند که باعث افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها می‌شود.
دستاورد بعدی در سیر جهش طبیعی این تکنولوژی، ساخت یک دوقلوی مجازی است: یک نماینده‌ی مجازی از یک فضای واقعی. این کار به برنامه‌ریزان مسابقات امکان شبیه‌سازی موارد و موقعیت‌های مختلف را بدون ایجاد هیچ اختلالی در فضای واقعی می‌دهد؛ مثل موقعیت تخلیه کردن ساختمان یا مکان صف‌های در نظر گرفته شده برای هر مسابقه.
هم اکنون از دوقلوهای مجازی در تولیدات بزرگ استفاده می‌شود. مثلا با استفاده از آنها می‌توان مشاهده کرد که یک تغییر در یک خط تولید چه نتیجه‌ای خواهد داشت و در عین حال هیچ ریسکی متوجه خط تولید واقعی نمی‌شود.
مرحله‌ی بعد همکاری اینتل و المپیک
تکنولوژی دیگری که به کمک برنامه‌ریزان مسابقات آمده است، سیستم تشخیص چهره است. اینتل با کمک شرکت ژاپنی NEC، دارد روی سیستمی کار می کند که می‌تواند ۳۰۰ هزار فرد را شناسایی کند. این افراد شامل ورزشکاران، داوطلبان، تماشاچیان، کارکنان و غیره می‌شود؛ چه در میدان مسابقه و چه در مکان استراحت. امید بر این است که این سیستم کلاهبرداری‌ها را همزمان با طول صف‌ها کم کند.
اینتل می‌گوید که در همکاری‌اش با کمیته‌ی بینالمللی المپیک قصد دارد نقاطی در ورزش که می‌توانند با کمک تکنولوژی ارتقا پیدا کنند را شناسایی کند. مرحله‌ی بعد، خود ورزشکاران خواهند بود.
در آخر آقای اکواریا گفت:«تکنولوژی هم برای تماشاچی و هم برای ورزشکار نقش برجسته‌ای دارد. ما و کمیته‌ی المپیک هر دو به نامحدود بودن انسان باور داریم و مصمم هستیم که پلتفرمی برای کمک به اشخاص و سازمان‌ها بسازیم. ما به عنوان بخشی از همکاری خود با کمیته‌ی بینالمللی المپیک، تکنولوژی‌هایی خواهیم ساخت که پتانسیل ورزشکاران را آزاد کند.»
