در این متن به معرفی انواع IP می پردازیم. IP مخفف عبارت Internet Protocol است که برای ارسال و دریافت داده‌ها در شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود. هر دستگاهی که به اینترنت متصل می‌شود، یک آدرس IP منحصر به فرد دارد تا بتواند با دستگاه‌های دیگر در شبکه ارتباط برقرار کند. آدرس IP از چهار بخش اصلی تشکیل شده است که هر بخش با نقطه جدا شده است. به طور کلی، آدرس IP به دو دسته IPv4 و IPv6 تقسیم می‌شود. در IPv4، آدرس IP از چهار بخش اعدادی تشکیل شده است که هر بخش بین ۰ تا ۲۵۵ می‌تواند باشد. برای مثال، آدرس IPیک مثال از آدرس IP می‌تواند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ باشد که معمولا برای دسترسی به دستگاه‌هایی که در شبکه داخلی ما هستند استفاده می‌شود. در IPv6، آدرس IP از ۸ بخش اعدادی و حرفی تشکیل شده است که هر بخش بین ۰ تا FFFF می‌تواند باشد.

انواع IP

انواع IP را میتوان از جنبه های مختلفی مورد بررسی قرار داد. در ادامه به دو دسته اصلی می پردازیم.

۱- IP ثابت و داینامیک

استفاده از IP ثابت یا Static IP برای برخی از نیازهای خاص مزایایی دارد که در زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

دسترسی به سرویس‌های اینترنتی

استفاده از IP ثابت در برخی از سرویس‌های اینترنتی مانند سرویس‌های ابری، نیاز است که دارای IP ثابت باشید. به این ترتیب میتوانید به طور مستقیم به سرویس‌های مورد نظر دسترسی پیدا کنید.

امنیت شبکه

در برخی از سیستم‌های امنیتی و نظارتی، لازم است که دستگاه‌ها دارای IP ثابت باشند تا بتوانند به طور مستمر به سرورهای مرکزی متصل باشند و اطلاعات را به طور مداوم ارسال کنند.

دسترسی به دستگاه‌های خارج از شبکه محلی

استفاده از IP ثابت در شبکه‌های کامپیوتری محلی که به اینترنت متصل هستند، می‌تواند به شما کمک کند تا به دستگاه‌های خارج از شبکه محلی دسترسی پیدا کنید. با استفاده از IP ثابت، می‌توانید به طور مستقیم به دستگاه‌هایی که در سایر شبکه‌ها هستند، دسترسی پیدا کنید.

پشتیبانی فنی

در برخی موارد، استفاده از IP ثابت به پشتیبانی فنی شبکه کمک می‌کند. با داشتن IP ثابت، پشتیبانی فنی می‌تواند بهتر در تعیین مشکلات و حل آن‌ها کمک کند.

استفاده از سرویس‌های VOIP

در برخی از سرویس‌های تلفنی ویدئویی (VoIP)، استفاده از IP ثابت می‌تواند به ارتباط برقرار شده با دیگران کمک کند.

اجرای سرویس‌های وب و سرورها

در برخی از سرویس‌های وب و سرورها، استفاده از IP ثابت می‌تواند به کاربران کمک کند تا به سرورهای مورد نظر به طور مستقیم دسترسی پیدا کنند.

بررسی و نظارت

در برخی از نیازهای نظارتی و بررسی، استفاده از IP ثابت مزیت دارد. با داشتن IP ثابت، این امکان وجود دارد که دستگاه‌ها در شبکه را به طور مداوم پایش کنید. به این ترتیب در صورت بروز مشکل، میتوانید به طور سریع واکنش نشان دهید.

در کل، استفاده از IP ثابت در برخی از نیازهای خاص، مزایایی دارد که ممکن است برای شما مهم باشد. با این حال، باید توجه داشت که هزینه تعریف IP ثابت بیشتر از IP داینامیک است. همچنین، ممکن است برای تنظیم و پشتیبانی از IP اختصاصی نیاز به دانش فنی بیشتری داشته باشید.

آدرس IP همیشه ثابت نیست و ممکن است در طول زمان تغییر کند. در شبکه‌هایی که از IP داینامیک استفاده می‌کنند، آدرس IP به صورت خودکار از یک پول DHCP (Dynamic Host Configuration Protocol) تخصیص داده می‌شود. به این صورت، هر بار که دستگاه به شبکه متصل می‌شود، ممکن است آدرس IP آن تغییر کند. حال آن که، در شبکه‌هایی که از IP استاتیک استفاده می‌کنند، آدرس IP دستگاه‌ها ثابت است و همیشه یکسان باقی می‌ماند.

استفاده از IP داینامیک (Dynamic IP) نیز برای برخی از نیازهای خاص مزایایی دارد که به برخی از آن‌ها در زیر اشاره می‌کنیم:

هزینه کمتر

استفاده از IP داینامیک برای کاربران معمولی، هزینه کمتری دارد زیرا نیازی به پرداخت هزینه اضافی برای تعریف IP ثابت نیست.

سهولت در تنظیم

IP داینامیک به طور خودکار از روی سرورهای DHCP تخصیص داده می‌شود و نیازی به تعریف دستی IP وجود ندارد. این می‌تواند به سادگی و سرعت در نصب و پیکربندی دستگاه‌ها کمک کند.

حفاظت از حریم خصوصی

استفاده از IP داینامیک می‌تواند به شما کمک کند تا حریم خصوصی خود را حفظ کنید. زیرا در صورت تغییر IP، دسترسی به دستگاه شما برای افراد دیگر سخت‌تر می‌شود.

امنیت شبکه

IP داینامیک می‌تواند به امنیت شبکه کمک کند زیرا با تغییر دوره‌ای آدرس IP، سخت‌تر می‌شود تا به دستگاه شما حمله کنند. به این ترتیب، تلاش بیشتری برای نفوذ به شبکه شما نیاز است.

کنترل بهتر

با تغییر دوره‌ای آدرس IP، می‌توانید بهتر کنترل کنید که در چه زمانی و با چه آدرس IPی دستگاه شما به اینترنت وصل می‌شود و در نتیجه، می‌توانید بهتر از مصرف پهنای باند و امنیت شبکه کنترل کنید.

پشتیبانی فنی

در برخی موارد، استفاده از IP داینامیک برای پشتیبانی فنی بهتر است زیرا با تغییر دوره‌ای آدرس IP، پشتیبانی فنی می‌تواند بهتر در تعیین مشکلات و حل آن‌ها کمک کند.

امکان دسترسی به اینترنت با انواع دستگاه‌ها

با استفاده از IP داینامیک، می‌توانید به طور آسان با انواع دستگاه‌ها مانند تلفن همراه، تبلت و لپ تاپ به اینترنت متصل شوید و از اینترنت استفاده کنید.

در کل، استفاده از IP داینامیک نیز برای برخی از نیازهای خاص، مزایایی دارد که ممکن است برای شما مهم باشد. با این حال، باید توجه داشت که در برخی موارد، مانند سیستم‌های نظارتی و امنیتی، استفاده از IP ثابت ممکن است بهتر باشد. همچنین، در برخی شرایط، ممکن است به دلیل تغییر دوره‌ای آدرس IP، دسترسی به دستگاه‌ها و سرویس‌هایی که بر روی شبکه محلی شما قرار دارند، مشکل شود.

IP اشتراکی (Shared IP) یک آدرس IP است که برای چندین دستگاه و سرویس وب به طور همزمان به اشتراک گذاشته می‌شود. برای مثال، در صورتی که شما هاستینگ اشتراکی (Shared Hosting) را اجاره کرده باشید، یک آدرس IP مشترک برای سایت شما و سایر سایت‌های میزبانی شده بر روی همان سرور به کار می‌رود.

IP اختصاصی (یا Static IP) یک آدرس IP است که برای یک دستگاه به صورت دائمی و اختصاصی تعریف شده است و همیشه ثابت باقی می‌ماند. در واقع، هر بار که دستگاه به شبکه متصل شود، آدرس IP آن تغییر نمی‌کند و به همین دلیل به آن Static IP نیز گفته می‌شود.

استفاده از IP اختصاصی برای برخی از نیازهای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای مثال، در برخی سیستم‌های نظارتی و امنیتی، آدرس IP دستگاه‌ها برای اتصال به سرورهای مرکزی باید ثابت باشد تا بتواند برای مدت طولانتقال تصاویر و داده‌های حیاتی به سرورها ارسال شود. همچنین، در برخی از برنامه‌های کاربردی وب، نیاز است که IP دائمی و ثابت برای دسترسی به برنامه‌ها و سرویس‌هایی که بر روی سرورهای خارج از شبکه محلی قرار دارند، تعریف شود.

به طور کلی، هریک از انواع IP مزایای مختص به خود را دارند. مثالا، استفاده از IP اختصاصی نسبت به IP داینامیک، برای برخی نیازهای خاص مزایایی دارد، اما هزینه‌های بیشتری را نیز به همراه دارد. به عنوان مثال، هزینه تعریف IP اختصاصی بیشتر از IP داینامیک است. همچنین، ممکن است برای تنظیم و پشتیبانی از IP اختصاصی نیاز به دانش فنی بیشتری داشته باشید.

تفاوت های IP اشتراکی و IP اختصاصی

تفاوت اصلی بین IP اشتراکی و IP اختصاصی (Dedicated IP) این است که در IP اختصاصی، یک آدرس IP به صورت اختصاصی برای یک دستگاه یا سرویس وب استفاده می‌شود. برای مثال، در صورتی که شما سرویس وب اختصاصی را اجاره کرده باشید، یک آدرس IP اختصاصی برای سایت شما در نظر گرفته می‌شود و تمام ترافیک به آن آدرس IP ارجاع داده می‌شود.

در ادامه، تفاوت‌های دیگر بین IP اشتراکی و IP اختصاصی را بررسی می‌کنیم:

در IP اختصاصی، تمامی ترافیک به آدرس IP شما ارجاع داده می‌شود و برای دسترسی به سایت شما، کاربران باید به آدرس IP شما متصل شوند. این باعث می‌شود که امنیت سایت شما بیشتر شود و از حملات DDoS و سایر حملات شبکه‌ای محافظتر شود. اما در IP اشتراکی، چندین سرویس وب از یک آدرس IP استفاده می‌کنند که باعث می‌شود که امنیت بیشتری نداشته باشند و در معرض حملات شبکه‌ای قرار بگیرند.

در IP اختصاصی، تمامی منابع سرور به صورت اختصاصی برای سایت شما در نظر گرفته می‌شوند و باعث می‌شود که عملکرد سایت شما بهتر شود. اما در IP اشتراکی، چندین سرویس وب از منابع سرور به صورت همزمان استفاده می‌کنند که ممکن است باعث کاهش عملکرد سایت شما شود.

برخی از موتورهای جستجو، مانند گوگل، از آدرس IP به عنوان یکی از عوامل محاسبه رتبه سایت در نتایج جستجو استفاده می‌کنند. در این مورد، IP اختصاصی می‌تواند برای بهبود رتبه سایت شما مفید باشد، زیرا موتورهای جستجو تمایل دارند به سایت‌هایی که آدرس IP اختصاصی دارند، اولویت بیشتری بدهند. اما در IP اشتراکی، این اولویت کاهش می‌یابد، زیرا چندین سایت از یک آدرس IP استفاده می‌کنند و این موضوع ممکن است باعث شود که رتبه سایت شما در نتایج جستجو کاهشیابد.

در کل، IP اشتراکی و IP اختصاصی هر دو مزایا و معایب خود را دارند و بسته به نیازهای شما در انتخاب بین آنها باید تصمیم گیری کنید. به طور کلی، اگر سایت شما برای کسب و کار استفاده می‌شود و امنیت و عملکرد آن برای شما اهمیت دارد، IP اختصاصی بهترین انتخاب است. اما اگر سایت شما برای استفاده شخصی یا مصرف کنندگان محلی استفاده می‌شود و امنیت و عملکرد آن برای شما مهم نیست، IP اشتراکی می‌تواند گزینه مناسبی باشد. توصیه ما به شما این است که با شناخت انواع IP بهترین گزینه را متناسب با نیازهای خود انتخاب نمایید.