علی اصلان شهلا- هک تعداد قابل توجهی از سایت های ایرانی در مدت زمان کوتاه، نشان از وضعیت بغرنج امنیت اطلاعات و بی توجهی برخی مدیران فنی به هشدارهای سایبری است.
هرچند از این که اطلاعات طبقه بندی شده در جریان این هک ها سرقت نشده است، اما به نظر می رسد اصلا هدف از این هک ها هم سرقت اطلاعات نبوده و با استفاده از روش های نسبتا ساده و تغییر صفحات سایت ها و قرار دادن عکس مقامات سعودی در این صفحات، بیشتر نیت تحقیر سایت های ایرانی و وضعیت امنیتی آنها بوده است.
بنابراین این سوال پیش می آید که اگر در حملات آینده، هکرهایی به مراتب قدرتمندتر، به دنبال سرقت اطلاعات طبقه بندی شده، دسترسی به کنترل نیروگاه های برق، سدها و موارد دیگر باشند، آیا با توجه به وضعیت امنیتی سایت ها موفق خواهند شد یا خیر.
برای پاسخ به این سوال هرچه زودتر باید بررسی فنی و دقیقی در سازمان های مختلف شامل موارد زیر صورت بگیرد:
۱- آیا مسوولان فنی سازمان ها، براساس اصل شایسته سالاری انتخاب شده و توانایی و دانش لازم برای مقابله با حملات هکری را دارند؟
۲- آیا سازمان ها به نرم افزارها، سخت افزارها و سیاست های امنیتی لازم برای مقابله با حملات مجهزند؟ همان طور که می دانیم هنوز هم در بسیاری از سازمان ها از ویندوز تاریخ گذشته XP و همچنین نرم افزارهای امنیتی کرک و قفل شکسته استفاده می شود که خود راه را برای ورود هکرها باز می کنند.
۳- آیا کارمندان بخش های مختلف سازمان ها در مورد امنیت سایبری آموزش های لازم را دیده اند؟ کارمندان بخش های خارج از بخش فناوری اطلاعات، یکی از بهترین اهداف برای نفوذ به سازمان ها هستند. کافی است یکی از آنها ایمیل حاوی فایل های آلوده را که به عنوان برنده شدن در لاتاری یا عکس جذاب یک بازیگر ارسال شده باز کنند تا کل امنیت سیستم با چالش مواجه شود.
نکته مهم در این ماجرا این است که به نظر می رسد ما طبق معمول با تعدد سازمان های مسوول و موازی کاری های مواجهیم که به دلیل تعریف نشدن درست وظایف، در عمل اتفاق چندان مثبتی برای تقویت وضعیت امنیت سایبری سازمان ها رخ نمی دهد. (منبع:فناوران)
