(Command Line Interface خط فرمان) یا CLI یک رابط متنی است که با تایپ دستورات در اعلان ها حرکت می کند. به جای استفاده از ماوس از طریق Graphic User Interface یا GUI. بر خلاف رابط کاربری گرافیکی سیستم عامل. یک خط فرمان فقط با وارد کردن دستورات از صفحه کلید برای پیمایش و انجام اقدامات استفاده می کند. و از ماوس برای پیمایش استفاده نمی کند. همچنین CLI در سیستم عامل ویندوز ، خط فرمان در macOS ، صفحه فرمان ، پوسته یا bash خط فرمان خوانده می شود.
بیشتر سیستم عامل های مصرف کننده طراحی شده اند تا کاربر را در ورود و خروج از CLI محافظت کنند. من CLI را به خاطر قدرت، سرعت و توانایی آن در انجام مجموعه گسترده ای از وظایف با یک دستورالعمل خط فرمان مثبت تحسین میکنم. بدون توجه به نوع توسعه، کد گذاری، برنامه نویسی یا وظیفه IT انجام دهید، فهم خط فرمان ارزشمند است.
زمانی که یک کاربر برای اولین بار با CLI روبرو می شود، ممکن است آن را چالش برانگیز ببیند زیرا نیاز به حفظ حافظه برای دستورات و گزینه های گیج کننده آنها است.
با این حال، زمانی که کاربر ساختار استفاده از دستورات، مکان قرارگیری پرونده ها و دایرکتوری های مورد نیاز و نحوه پیمایش در سلسله مراتب یک سیستم فایل را فرا گیرد، می تواند بسیار کارآمد باشد. این امکان کنترل دقیق تر، سرعت بیشتر و توانایی اتوماسیون آسان تر کارها از طریق برنامه نویسی را فراهم می کند.
بعلاوه ، با یادگیری CLI ، کاربر می تواند به راحتی تقریباً بلافاصله در ترمینال هر سیستم عامل تولیدی داشته باشد. کاهش زمان لازم برای آشنایی با سیستم عامل به دلیل تغییرات در GUI.
برای باز کردن و کار در رابط خط فرمان ، این کار را انجام دهید:
در سیستم عامل شما
windows
بسته به نسخه Windows خود ، کلید Windows را نگه دارید و کلید “R” را فشار دهید تا پنجره “Run” دریافت شود. “cmd” را در کادر تایپ کنید و روی کلید OK کلیک کنید.
سیستم عامل مک
روی ذره بین جستجو کلیک کنید و “Terminal” را تایپ کنید یا به Applications → Utilities go بروید.
لینوکس
بسته به توزیع Linux ، بروید به برنامه ها → لوازم جانبی ترمینال یا برنامه ها → سیستم بروید.
باید یک پنجره سفید یا سیاه به نام terminal ببینید که منتظر دستورات شماست. بخشی که تا نماد $ (macOS یا Linux) یا نماد> (سیستم عامل ویندوز) است خط فرمان یا به اختصار prompt نامیده می شود. این از شما می خواهد که چیزی را در آنجا وارد کنید. هر خط فرمان با یک $ یا> و یک فاصله پیش ساخته می شود و معمولاً حاوی اطلاعاتی در مورد کاربر و سیستم است. اعلانات کاملاً قابل تنظیم است و به همان اندازه که کاربردی و مفید است ، بسیار نادرست یا کامل است.
هنگامی که کاربر یک دستور را در خط فرمان ترمینال وارد کرد ، CLI آنچه کاربر تایپ کرده را می پذیرد و آن را به پوسته منتقل می کند. پوسته مفسر خط فرمان است که دستورات وارد شده توسط کاربر را به اقداماتی که توسط سیستم عامل انجام می شود ترجمه می کند. اگر این دستور یک خروجی تولید کند ، متن در ترمینال نمایش داده می شود. اگر مشکلی در دستور وجود داشته باشد ، پیام خطایی نمایش داده می شود.
Shell دارای برخی از ویژگی های محبوب مانند:
ساده ترین پاسخ این است که دستور یک برنامه نرم افزاری است که اگر روی CLI اجرا شود ، عملی را در رایانه انجام می دهد.
بسیاری از دستورات را می توان به خودی خود و بدون ورودی دیگر استفاده کرد. برخی از دستورات برای اجرای صحیح به ورودی اضافی نیاز دارند. این ورودی اضافی به دو شکل وجود دارد: دستورات ، گزینه ها ، شناسه ها ، متغیرها و نام پرونده ها باید با حروف کوچک وارد شوند.
گزینه ها برای اصلاح رفتار اصلی یک دستور استفاده می شوند در حالی که شناسه ها برای ارائه اطلاعات اضافی (مانند نام فایل یا نام کاربری) استفاده می شوند. هر گزینه و شناسه به طور معمول با یک فاصله از هم جدا می شود ، اگرچه گزینه ها اغلب می توانند ترکیب شوند.
وقتی یک دستور در ترمینال اجرا می شود ، در یک لیست تاریخچه ذخیره می شود. این طراحی برای اجرای آسان همان دستور است و بعداً دیگر نیازی به تایپ مجدد کل دستور نیست. برای مشاهده لیست تاریخچه یک ترمینال ، از دستور history استفاده کنید. به عنوان مثال در اوبونتو.
با این حال ، با فشار دادن کلید Arrow the ، دستور قبلی در خط اعلان نمایش داده می شود. با فشردن مکرر “بالا” برای بازگرداندن تاریخچه دستورات اجرا شده ، می توانید کل تاریخچه دستوراتی را که در جلسه فعلی اجرا می شوند ، نشان دهید. با فشار دادن کلید Enter ، دستور نمایش داده شده دوباره اجرا می شود.
هنگامی که دستور مورد نظر قرار دارد ، کلیدهای Left Arrow ← و Right Arrow can می توانند مکان نما را برای ویرایش قرار دهند. کلیدهای مفید دیگر برای ویرایش شامل کلیدهای Home ، End ، Backspace و Delete است.
مزایای رابط خط فرمان عبارتند از:
معایب رابط خط فرمان عبارتند از:
جمع بندی
امیدوارم در مورد اهمیت CLI و تسلط بر آن توضیح داده باشم. مانند یک زبان گفتاری ، هیچ چیز به جز تمرین باعث تسلط نمی شود.
در حالی که اکثر کاربران نهایی برای سیستم های مبتنی بر فرمان اهمیتی قائل نیستند ، کاربران قدرت همچنان برای عیب یابی و پیکربندی برخی از برنامه ها و برنامه ها به دستورات اعتماد می کنند. آنها سریع حرکت می کنند و به سیستمی نیاز دارند که به نوعی پاسخ دهد. ممکن است آینده خط فرمان به اندازه رابط های گرافیکی جدید پر زرق و برق و چشمگیر نباشد ، اما هنوز هم بخشی از سیستم عامل به شدت مورد استفاده قرار می گیرد و اگر در زمینه محاسبات کار می کنید ارزش کاوش را دارد.
CLI به چاقوی ویژگی “ارتش سوئیس” تبدیل شده است که در پشت دستورات ساده قفل شده است. اگر برای یادگیری و تمرین در این زمینه وقت بگذارید ، ممکن است تعجب کنید که چه قدرتی در دسترس است. با افزایش محبوبیت ابزارهای بیشتر در سالهای آینده ، خوشحال خواهید شد که نحو خط فرمان را درک کنید.
شبکه های ارتباطی در طی چند دهه اخیر دچار تحولات بنیادینی شده اند. در آغاز،…
مایکروسافت با انتشار نسخه ی ویندوز سرور 2025، یک بار دیگر ثابت کرده که در…
حملات DDoS (Distributed Denial of Service) یکی از پیچیده‌ترین و مخرب‌ترین تهدیدات سایبری برای وب‌سایت‌ها…
PyTorch یک چارچوب ماشین لرنیگ اوپن سورس پرکاربرد است که به دلیل سهولت استفاده، نمودار…
اگر شما یک شخص، یک کسب و کار کوچک یا یک شرکت تجاری باشید که…
Ansible برای مدیران سیستم و متخصصان DevOps که می خواهند روند کار IT خود را…