تقریباً همه در مرحله‌ای از سفر ارزهای دیجیتال خود یک توکن را با یک سکه اشتباه گرفته‌اند. واقعیت این است که سکه و توکن در سطح بنیادی بسیار شبیه هستند. آنها هم ارزش را نشان می دهند و هم می توانند پرداخت ها را پردازش کنند. همچنین می توانید سکه ها را با توکن ها و بالعکس تعویض کنید.
تفاوت اصلی بین این دو به سودمندی بازمی گردد. کارهایی وجود دارد که می توانید با توکن انجام دهید نه با سکه. از سوی دیگر، برخی از بازارها سکه را می پذیرند نه توکن.
این شبیه مقایسه سرمایه گذاران و معامله گران است – همه معامله گران سرمایه گذاری می کنند، اما همه سرمایه گذاران معامله نمی کنند. توجه داشته باشید که اکثر کاربران ارزهای دیجیتال معمولاً دارای سکه و توکن هستند.
بیایید به برخی از مهم‌ترین تمایزات بین توکن‌ها و سکه‌ها بپردازیم، بنابراین دفعه بعد که به آن اشاره می‌کنید، دقیقاً متوجه خواهید شد که چه می‌گویید.
سکه چیست؟
زمانی که بیت کوین برای اولین بار عرضه شد، معیاری را برای معنای سکه بودن تعیین کرد. ویژگی‌های واضحی وجود دارد که سکه‌های کریپتو را از توکن‌ها متمایز می‌کند که شبیه به پول‌های دنیای واقعی است.
سکه با ویژگی های زیر تعریف می شود:
۱٫ روی بلاک چین خود عمل می کند . یک بلاک چین تمام تراکنش‌هایی را که شامل کریپتو کوین اصلی آن می‌شود، پیگیری می‌کند.
وقتی با اتریوم به شخصی پول پرداخت می کنید، رسید آن به بلاک چین اتریوم می رود. اگر همان شخص بعداً با بیت کوین به شما پول پرداخت کند، رسید به بلاک چین بیت کوین می رود. هر تراکنش با رمزگذاری محافظت می شود و توسط هر عضو شبکه قابل دسترسی است.
۲٫ به عنوان پول عمل می کند . بیت کوین تنها با هدف جایگزینی پول سنتی ایجاد شد. جذابیت متناقض شفافیت و ناشناس بودن باعث ایجاد سکه های دیگر از جمله ETH، NEO و Litecoin شد.
امروزه می‌توانید از بسیاری از شرکت‌های بزرگ مانند آمازون، مایکروسافت و تسلا کالا و خدمات را با استفاده از سکه‌های کریپتو خریداری کنید. بیت کوین اخیراً ارز رسمی تبدیل شده است السالوادور در کنار دلار آمریکا به .
۳٫ قابل استخراج است . شما می توانید سکه های کریپتو را از دو طریق بدست آورید. یکی از طریق استخراج سنتی در سیستم اثبات کار است. شکارچیان بیت کوین از این روش برای افزایش درآمد خود استفاده می کنند. مشکل این است که بیت کوین زیادی برای استخراج باقی نمانده است، بنابراین این روند هر روز سخت تر می شود.
روش دیگر اثبات سهام است که رویکرد مدرن تری برای کسب سکه است. از نظر مصرف انرژی سبک تر است و انجام آن آسان تر است. Cardano یکی از بزرگترین سکه هایی است که از این سیستم استفاده می کند.
توکن چیست؟
اگر تراکنش‌های کریپتو کوین توسط بلاک چین انجام شود، توکن‌ها به قراردادهای هوشمند متکی هستند. آنها مجموعه ای از کدها هستند که معاملات یا پرداخت های بین کاربران را تسهیل می کنند. هر بلاک چین از قرارداد هوشمند خود استفاده می کند. به عنوان مثال، اتریوم از ERC-20 و NEO از Nep-5 استفاده می کند.
هنگامی که یک توکن خرج می شود، به صورت فیزیکی از مکانی به مکان دیگر منتقل می شود. یک مثال عالی از این امر، تجارت نظیری NFT ها (توکن های غیرقابل تعویض) است. آنها اقلام بی هستند، بنابراین تغییر در مالکیت باید به صورت دستی انجام شود. NFT ها اغلب فقط دارای ارزش احساسی یا هنری هستند، بنابراین به نوعی شبیه توکن های کاربردی هستند، با این تفاوت که شما نمی توانید هیچ خدماتی را ملزم کنید.
این با سکه ها متفاوت است زیرا سکه های کریپتو در اطراف حرکت نمی کنند. فقط موجودی حساب تغییر می کند. وقتی از بانک خود به شخص دیگری پول منتقل می کنید، پول شما به جایی نمی رسد. بانک موجودی هر دو حساب را تغییر داد و کارمزدها را نگه داشت. همین اتفاق در مورد بلاک چین نیز می افتد – موجودی کیف پول شما تغییر می کند و تراکنش به آن توجه می کند.
یکی دیگر از تفاوت های قابل توجه بین توکن ها و سکه ها، چیزی است که آنها نشان می دهند. در حالی که سکه‌های کریپتو اساساً نسخه‌های دیجیتالی پول هستند، توکن‌ها می‌توانند دارایی یا اسناد باشند.
شما می توانید توکن ها را با سکه خریداری کنید، اما برخی از توکن ها می توانند ارزش بیشتری نسبت به هر یک از آنها داشته باشند. مثلاً سهم یک شرکت. با این حال، از آنجایی که معمولاً محدودیت‌هایی برای محل خرج کردن یک توکن وجود دارد، نقدینگی یک سکه را ندارد.
به عبارت ساده، یک توکن نشان دهنده چیزی است که شما دارید، در حالی که یک سکه نشان دهنده چیزی است که شما قادر به داشتن آن هستید.
در مقیاس وسیع‌تر، توکن‌ها مدت‌ها قبل از اینکه ارز دیجیتال یک چیز باشد وجود داشتند. حتی امروز، اصلاً ربطی به رمزارز ندارد.
هر فردی حداقل یک بار در زندگی خود از یک نشانه استفاده کرده است. آن شام برای دو کوپن که از طریق پست دریافت کردید یک نشانه است. عنوان ماشین شما یک نشانه است. وقتی ماشین خود را می فروشید، ارزش آن عنوان را به شخص دیگری منتقل می کنید. با این حال، نمی توانید به مایکروسافت بروید و کامپیوتری با آن عنوان یا کوپن شام بخرید.
یکی دیگر از چیزهای جالب در مورد توکن ها این است که چگونه می توان آن را ایجاد کرد. برخی از شبکه‌ها مانند اتریوم قالب‌هایی را ارائه می‌کنند که در آن می‌توانید توکن‌های خود را علامت‌گذاری کنید و تجارت را شروع کنید. این باعث می‌شود هر کسی که دانش فنی کمی یا بدون دانش فنی داشته باشد، می‌تواند به یک بازارساز تبدیل شود. در صرافی های غیرمتمرکز، مانند Uniswap، تراکم بالایی از این نوع فعالیت ها را خواهید دید.
برای جمع بندی
تفاوت بین توکن و سکه زیاد نیست، اما اگر اغلب نادیده گرفته شود، می تواند باعث سردرد بزرگ شود. یکی از راه‌های سریع برای تصمیم‌گیری که باید استفاده کنید این است که به چیزی که می‌خرید توجه کنید. اگر یک محصول باشد، اغلب به سکه نیاز دارید. اگر یک سرویس است، معمولاً توکن های ابزاری وجود دارند که می توانید از آنها استفاده کنید.
جالب اینجاست که روشی که ما توکن ها را خرج می کنیم کاملاً شبیه پول نقد است. وقتی پول نقد پرداخت می کنید، پول شما به صورت فیزیکی از دست شما به دست شخص دیگری منتقل می شود. اما ما اشاره کردیم که فقط سکه ها نشان دهنده پول هستند و اصلا حرکت نمی کنند. آیا این راهی است که بازاریابان مالی با عقل ما بازی می کنند؟
این چیزی است که دفعه بعد که در خلق و خوی متفکرانه قرار گرفتید باید به آن فکر کنید.
