آنتی ویروس تحت شبکه چیست؟ انواع آن و تفاوت آن با آنتی ویروس های خانگی
در عصر ارتباطات و دنیای پیشرفته تکنولوژی تمامی تجهیزات هوشمند قابلیت عضویت در شبکههای LAN ،WAN و MAN را دارند و همچنین به شبکه جهانی اینترنت متصل و از انواع خدمات و اطلاعات آنلاین استفاده میکنند. در این شرایط خطر آلوده شدن سیستمها به انواع ویروس، تروجان و Worm وجود دارد.
به همین خاطر استفاده از نرم افزارهای آنتی ویروس معتبر برای حفظ امنیت دیتاها، اطلاعات و منابع نرم افزاری و سخت افزاری شبکه از اهمیت بالایی برخوردار است. آنتی ویروس میتواند بصورت تک کاربره، آنلاین یا آفلاین تنها برای یک سیستم فعالیت کند هم بصورت چند کاربره، آنلاین و تحت شبکه باشد.
برای حفاظت از داراییهای سازمان باید از آنتی ویروس تحت شبکه استفاده کرد
آنتی ویروس تحت شبکه چیست؟
آنتی ویروس تحت شبکه در واقع یک بسته کامل حفاظتی شامل انواع ابزارها، نرم افزارها و ماژولهای امنیتی و کاربردی است که وظیفه محافظت از سامانههای تحت شبکه در برابر کرمها، نرمافزارهای مخرب، جاسوسافزارها، تروجانها، بدافزارها و بهبود عملکرد سامانهها را برعهده دارد.
روش عملکرد آنتی ویروس تحت شبکه به شرح زیر است:
- فایل اجرایی توسط آنتی ویروس دریافت میشود.
- پویش زمان اجرا با هدف تشخیص مخرب بودن یا سالم بودن فایل انجام میشود.
- اگر پاسخ پویش مثبت بود فایل به لیست سیاه منتقل میشود.
- اگر پاسخ منفی بود فایل برای سامانههای پیشگیری و تشخیص نفوذ ارسال میشود.
- اگر هیچ نشانه یا رفتار مشکوکی از فایل شناسایی نشد در اختیار کاربر قرار میگیرد.
اما در شرایطی ممکن است نشانهای مبنی بر وجود کدهای مخرب در فایل مشاهده شود. مکانیزم دفاعی به سرعت فعال شده و فایل مشکوک برای بررسی بیشتر به جعبه شن (Sand Box) ارسال میشود (حالتی شبیه به قرنطینه) فایل توسط مدیر شبکه بررسی و در صورتی که فاقد مورد مشکوکی باشد به لیست سفید آنتی ویروس افزوده میشود. اما اگر فایل مشکوک باشد یک نسخه کپی از آن برای شرکت تولید کننده آنتی ویروس جهت بررسی دقیقتر ارسال خواهد شد. پس از بررسی توسط شرکت مشخص خواهد شد که فایل میتواند به لیست سفید اضافه شود یا باید به فهرست سیاه وارد شود.
آنتی ویروسهای تحت شبکه ابتدا براساس روشهای مقابله با انواع ویروس، تروجان، کرم و بدافزارها و هرزنامههایی که تاکنون شناسایی شدهاند ساخته میشوند ولی برای بهروز رسانی و قدرتمند ماندن آنتی ویروسهای تحت شبکه، آنها مجهز به یک بانک اطلاعاتی هستند که محل نگهداری فایلهای مشکوک، امضا ویروسها و بایت کدهای مخرب است و با استفاده از اطلاعات موجود در این پایگاه داده تمامی آنتی ویروسهای مورد استفاده توسط کاربران و شرکتها را به صورت خودکار آپدیت میکند.
آنتی ویروسهای تحت شبکه علاوه بر محافظت از دادهها، اطلاعات طبقهبندی شده و منابع سیستمی از اعتبار یک سازمان نیز محافظت میکنند و به کاربران این اطمینان را میدهند که تمامی خدمات و نرمافزارهایی که سامانههای تحت شبکه از آنها استفاده میکنند در بالاترین سطح امنیت قرار دارند.
نکات بسیارمهمی در خرید آنتی ویروس تحت شبکه
خرید ضد ویروس تحت شبکه با پشتیبانی فعال:
همانطور که قبلا هم گفته شد فایلهای مشکوک برای بررسی بیشتر به شرکت سازنده آنتی ویروس ارسال میشوند و اگر فایل مخرب تشخیص داده شود نسخهای از امضا ویروسها و بایتکدهای مخرب جمعآوری شده و به بانکاطلاعاتی ضدویروس افزوده میشود و تمامی آنتی ویروسهای مورد استفاده توسط کاربران و شرکتها بهطور خودکار بهروزرسانی میشوند، حالا اگر آنتی ویروس بدون پشتیبانی تهیه شده باشد این به روز رسانیها را دریافت نخواهید کرد و در برابر ویروسهای جدید شکست خواهید خورد.
خرید بسته کامل امنیتی ضد ویروس تحت شبکه:
بسته کامل امنیتی که شامل ابزارهای مختلف مانند ضدویروس، ضدهرزنامه، دیوارآتش، ضدجاسوسافزار و… است را تهیه کنید.
برای انتخاب هوشمندانه یک آنتی ویروس تحت شبکه، ویژگیها و میزان رضایت کاربران از آنتی ویروس را بررسی کنید
انواع آنتی ویروس تحت شبکه
با یک جستجوی ساده در اینترنت در خصوص آنتی ویروسهای تحت شبکه با تعداد زیادی آنتی ویروس تولید شده توسط شرکتهای مختلف آشنا خواهید شد که بعضی از آنها عملکرد بهتری نسبت به سایر رقبا دارند. در ادامه به معرفی ۱۰ آنتی ویروس تحت شبکه مناسب برای محیط سازمانی خواهیم پرداخت:
- Avast Business Antivirus Pro Plus
- ESET PROTECT Entry with ESET PROTECT Cloud
- Cisco Secure Endpoint Essentials
- Bitdefender GravityZone Elite
- CrowdStrike Falcon Pro
- Cybereason Enterprise
- Elastic Security
- Avira AV-Comparatives Awards 2020
- Kaspersky Endpoint Security for Business – Select
- Malware bytes EDR
تفاوت آنتی ویروس خانگی و تحت شبکه
آنتی ویروسها در دو نسخه خانگی و تحت شبکه یا به اصطلاح سازمانی تولید میشوند. Antivirus خانگی تک کاربره هستند و مراحل نصب و فعالیت و آپدیت آنها تحت نظارت کاربر سیستم انجام میشود و نسخه سادهتری نسبت به آنتی ویروس تحت شبکه هستند. Antivirus های سازمانی مجهز به امکانات پیشرفتهتر و بیشتری هستند که برای مدیریت داراییهای سازمانی از آنها استفاده میشود تعداد کاربران آنها ممکن است دهها یا صدها کاربر باشند که امکان نظارت تمام کاربران برفرآیند مدیریت و پیکربندی آنتی ویروس وجود ندارد برای همین یک داشبورد مدیریتی متمرکز برای مدیریت آنتیویروس و اعمال سیاستهای امنیتی جدید در اختیار مدیران شبکه قرار میگیرد. آنتی ویروسهای تحت شبکه مجهز به قابلیتهای خاصی برای کار با ابزارهای مکمل امنیتی هستند. یکی از همین ابزارهای مکمل امنیتی endpoint security است که امکان ایمنسازی نقاط پایانی متصل به شبکه را فراهم میکند.
ضدویروسهای تحت شبکه هم برای شناسایی ویروسها از موتور و پایگاه دیتا مشخصی استفاده میکنند و این روش مشابه عملکرد آنتی ویروسهای خانگی است اما آنتی ویروسهای تحت شبکه تفاوتهای زیادی با آنتی ویروسهای خانگی دارند در ادامه مهمترین آنها را بیان خواهیم کرد:
- شناسایی ویروسها با روش مدیریت متمرکز
- چند کاربره بودن (دهها یا صدها کاربر)
- قابلیت توسعهپذیری بالا
- مجهز به داشبورد مدیریتی واحد و متمرکز
- هماهنگی با سیستم عامل مختلف و متفاوت
- مجهز به مکانیزم دفاعی یکپارچه و کاربردی
- کنترل مستمر تمام ارتباطات و مبادلات اطلاعاتی شبکه
- عدم ایجاد اختلال در فعالیتهای کاربران شبکه
آنتی ویروس سازمانی
آنتی ویروس سازمانی بدون محدودیت برای محافظت از سیستمها با انواع سیستم عامل، یعنی تمام نسخههای قابل استفاده ویندوز، مک و لینوکس طراحی شده است، آنتی ویروس سازمانی سطح امنیت بالایی دارد و با بهرهگیری از مکانیزم حفاظتی چند لایه در مقابل تهدیدات پیچیده سایبری مقاوم است و برای استفاده در سازمانهایی که اطلاعات حساسی دارند مناسب هستند.
در طراحی و تولید آنتی ویروسهای سازمانی از فناوریهای جدید و مبتنی بر هوش مصنوعی استفاده میشود در ادامه به مهمترین ویژگیهای آنتی ویروس سازمانی اشاره خواهیم کرد:
- قابلیت گزارشگیری از عملکرد کل شبکه
- پیشگیری از نفوذ بدافزارها به شبکه با بهرهگیری از فناوریهای روز دنیا
- مدیریت دارایی سازمان ( داده، اطلاعات، نرم افزار و سخت افزار)
- آپدیت وصلههای امنیتی
- قابلیت ارائه گزارش دسترسی به فایلها و عملکرد چاپگرها
- ارائه ابزار مدیریت پسوردها ( مانند ارائه رمز عبور یکبار مصرف)
- کنترل و نظارت بر برنامههای کاربردی
- پیشگیری از دسترسی غیر مجاز مبتنی بر پروتکل RDP
- قابلیت عدم دریافت هرزنامهها
- اعلام سریع و بدون وقفه موارد مشکوک برای پیشگیری از آلوده شدن سامانهها به بدافزار
ویژگی بهترین آنتی ویروسهای تحت شبکه
اگر قصد تهیه یک آنتی ویروس تحت شبکه برای سازمان یا شرکت خود را دارید باید بدانید که اکثر آنتی ویروسها قابلیتهای تقریبا یکسان و مشابه با یکدیگر ارائه میکنند پس به طور کلی آنتی ویروسی که قابلیتهای زیر را داشته باشد به عنوان آنتی ویروس قدرتمند تحت شبکه شناخته میشود.
- قدرت شناسایی بالا: یک آنتی ویروس قدرتمند باید قابلیت شناسایی انواع مختلف تهدیدات سایبری مانند تروجانها، بدافزارها، کرمها، بمبهای منطقی و نمونههای مشابه را داشته باشد. در شناسایی باج افزارها و روت کیتها ممکن است کمی ضعیف عمل کنند که این ضعف به دلیل عملکرد باج افزارها (جلوگیری از نصب نرم افزارهای امنیتی با قفل کردن سامانهها) و روت کیتها ( عملکرد در سطح سیستمی و سیستم عامل) است که برای رفع این مورد باید از ابزارهای مکملی که قابلیت کار تحت شبکه را دارند استفاده شود.
- عملکرد بالا: آنتی ویروس باید عملکرد دقیقی در شناسایی و پاک کردن انواع ویروس و بدافزار داشته باشد، عملکردی بین ۹۵ تا ۹۸ درصد
- پاکسازی قوی و قابلیت ساخت پوشه ایزوله: آنتی ویروس باید قدرت پاکسازی بالایی داشته باشد و در حالت جستجوی سریع کیفیت آن کاهش نداشته باشد و قابلیت ساخت پوشه ایزوله برای نگهداری فایلهای مشکوک و آلودهای که نیاز به بررسی توسط مدیر امنیت یا شرکت سازنده دارند را داشته باشد.
- فایروال قدرتمند: فایروال یا دیواره آتش وظیفه نظارت دائم و دقیق بر تمام بستههای اطلاعاتی خروجی و ورودی به شبکه را برعهده دارد که ابزاری قدرتمند برای مقابله با انواع ویروسها و حملههاست، فایروال باید در نقطه درستی از شبکه پیاده سازی شود و تنظیمات آن به درستی انجام گردد تا هماهنگی مناسبی با آنتی ویروس تحت شبکه داشته باشد.
-
محافظت از حریم خصوصی و هویت کاربران: قابلیت شناسایی و مقابله با انواع حملات رایج فیشینگ را داشته باشد.
- محافظت از ایمیل: کاربران ضدویروسهای تحت شبکه، مجوز پویش ایمیل و فایلهای پیوست ایمیل را قبل از دانلود و بازکردن آنها، داشته باشند.
- قابلیتهای امنیتی در ارتباط با شبکههای اجتماعی: این نوع آنتی ویروس باید به دو قابلیت مهم دیگر در خصوص شبکههای اجتماعی مجهز باشد. اول قابلیت مسدود سازی دسترسی کاربران به شبکههای اجتماعی و دوم مکانیزم امنیتی محافظت از نرم افزارهای پیام رسان به این صورت که اگر کاربری از طریق پیام رسان با شخصی در ارتباط باشد و آن شخص بخواهد با استفاده از آدرس IP و شماره پورت کاربر به سیستم او نفوذ کند آنتی ویروس این مورد را به سرعت شناسایی و از انجام آن پیشگیری کرده و پیام هشداری هم برای مدیر شبکه ارسال میکند.