ابتدا، بیایید درباره Ipv6 بیشتر بدانیم و بررسی کنیم که چرا آی پی ورژن 6 مهم است. از آنجایی که دستگاه ها یک آدرس IP منحصر به فرد را برای شناسایی و مکان یابی تعاریف اختصاص می دهند، آدرس های بیشتری برای اتصال دستگاه ها نیاز است. IPv4 اولین نسخه استفاده عمومی از پروتکل اینترنت بود، اما محدودیت های آن باعث شد که IETF پروتکل جانشین را رسمی کند.
و این جانشین، آی پی ورژن 6 بود. آی پی ورژن 6 علاوه بر فضای آدرس دهی بزرگتر، مزایای فنی دیگری نیز ارائه می دهد. IPv4 و IPv6 به گونه ای طراحی نشده اند که قابلیت همکاری داشته باشند. بنابراین، ارتباط مستقیم بین آنها غیرممکن است و انتقال به آی پی ورژن 6 را پیچیده می کند. با این حال، چندین مکانیسم انتقال برای این موضوع ابداع شده است. در این مقاله میخواهیم شما را با فعال کردن و تنظیم آی پی ورژن 6 در سرور مجازی CentOS آشنا کنیم.
مزایای IPv6
استفاده از آی پی ورژن 6 به شما امکان می دهد اتصالات سریعتر و دیتا های بهتری را تجربه کنید. به دلیل یک باور نادرست، افراد آی پی ورژن 6 را برای افزایش سرعت اتصال به اینترنت خود غیرفعال می کنند، اما غیرفعال کردن آن این کار را انجام نمی دهد. با این حال، ممکن است یک راه حل سریع باشد اما مطمئناً مشکلاتی را بعداً بوجود می آورد. به‌طور پیش‌فرض، افزودن IPv6در ویندوز، لینوکس و سایر سیستم‌عامل‌ها فعال است، زیرا همه از آی پی ورژن 6 پشتیبانی داخلی دارند.
شما باید به جریان حرکت به آی پی ورژن 6 بپیوندید. نه تنها غیرفعال کردن آی پی ورژن 6 می تواند مشکلاتی ایجاد کند، بلکه باید IPv4 را با IPv6 جایگزین کرد. تفاوت اصلی آی پی ورژن 6 این است که از یک آدرس IP 128 بیتی استفاده می کند (می تواند ۲^۱۲۸ آدرس اینترنتی را پشتیبانی کند).
مزایا و ویژگی های IPv6:
۱- دیگر DHCP وجود ندارد، مدیریت آسان تر
۲- دیگر از ترجمه آدرس شبکه خبری نیست
۳- دیگر از برخورد آدرس خصوصی خبری نیست
۴- تأیید هویت داخلی و پشتیبانی از حریم خصوصی
۵- قالب هدر ساده تر
۶- مسیریابی چندپخشی بهتر
۷- پیکربندی خودکار
۸- مسیریابی ساده و کارآمدتر
۹- کیفیت واقعی خدمات (QoS) که “برچسب گذاری جریان” نیز نامیده می شود.
۱۰- فضای آدرس بزرگتر
۱۱- توسعه پذیری
۱۲- زیرساخت آدرس دهی و مسیریابی کارآمد و سلسله مراتبی
۱۳- امنیت داخلی
۱۴- پروتکل جدید برای تعامل گره همسایه
نحوه اضافه کردن IPv6 در سرور CentOS
همانطور که یاد گرفتید، آی پی ورژن 6 برای مقابله با مشکل فرسودگی IPv4 که مدت ها پیش بینی می شد، توسعه داده شد. در این بخش، یاد خواهید گرفت که چگونه آی پی ورژن 6 را به سرور CentOS خود اضافه کنید تا از مسیریابی بهتر، جریان های داده هدایت شده، پیکربندی شبکه ساده، امنیت و موارد دیگر استفاده کنید.
نحوه بررسی وضعیت IPv6 در CentOS
همانطور که اشاره کردیم، آی پی ورژن 6 معمولاً به طور پیش فرض در لینوکس فعال می شود. با این حال، می توانید به دو روش بررسی کنید که آیا آی پی ورژن 6 در سیستم CentOS شما فعال است یا خیر.
روش اول با اجرای دستور زیر به شما نشان می دهد:
sudo sysctl -a | grep ipv6.*disable
در خروجی دستور بالا، مقدار ۰ به این معنی است که آی پی ورژن 6 در گره شما فعال است و ۱ نشان دهنده غیرفعال شدن آی پی ورژن 6 است.
روش دوم برای بررسی فعال بودن آی پی ورژن 6 با مشاهده رابط شبکه در دایرکتوری /etc/network-scripts/ است. بنابراین. از دستور زیر استفاده کنید:
cat /etc/sysconfig/network-scripts/ifcfg-enps03
گزینه های IPV6
از آنجایی که گزینه های آی پی ورژن 6 را در خروجی دستورات بالا خواهید دید، بیایید معنی هر کدام را ببینیم:
IPV6INIT=yes: این رابط را برای آدرس دهی آی پی ورژن 6 مقداردهی اولیه می کند.
IPV6_AUTOCONF=yes: این تنظیمات خودکار آی پی ورژن 6 را برای رابط فعال می کند.
IPV6_DEFROUTE=yes: این نشان می دهد که مسیر پیش فرض آی پی ورژن 6 به رابط اختصاص داده شده است.
IPV6_FAILURE_FATAL=no: نشان می دهد که سیستم حتی زمانی که آی پی ورژن 6 از کار بیفتد، خراب نمی شود.
هنگامی که مطمئن شدید آی پی ورژن 6 فعال است، از دستور زیر برای بررسی آدرس آی پی ورژن 6 رابط های خود استفاده کنید:
ip a
یا :
ip -6 addr
چگونه IPv6 را در CentOS غیرفعال و فعال کنیم ؟
می توانید آی پی ورژن 6 را روی سرور خود به طور موقت غیرفعال کنید. برای این کار از دستورات زیر استفاده کنید:
sudo sysctl -w net.ipv6.conf.all.disable_ipv6=1
ip -6 addr
به هر دلیلی، اگر نیاز به غیرفعال کردن دائمی IPv6 دارید، باید فایل GRUB /etc/default/grub را ویرایش کنید. در خط، GRUB_CMDLINE_LINUX، آرگومان ipv6.disable=1 را اضافه کنید.
برای اعمال تغییرات، باید سیستم خود را ریبوت کنید.
و برای فعال کردن آی پی ورژن 6 دستور زیر را اجرا کنید:
sudo sysctl -w net.ipv6.conf.all.disable_ipv6=0
در نهایت، باید NetworkManager را مجددا راه اندازی کنید تا تغییرات اعمال شوند:
sudo systemctl restart NetworkManager
جمع بندی
در این مقاله آی پی ورژن 6 به شما معرفی شد و نحوه افزودن آن را در CentOS را یاد گرفتید. امروزه اکثر سیستم ها به آرامی از IPv4 فاصله میگیرند. به شما توصیه نمی شود که پیکربندی را به صورت دستی انجام دهید زیرا پیکربندی دستی آی پی ورژن 6 مستعد خطا است و بسیار سخت است.
