VM ها برای تست فناوری های جدید و هم برای موارد کاری و استفاده شخصی بسیار مفید می باشند. با این حال، ایجاد کردن یک هاست مجازی سازی برای استفاده یک کار هنرمندانه است. در این مسیر شما باید قطعات سخت افزاری و نرم افزاری مناسب را انتخاب کنید تا عملکرد VM های شما عالی و مناسب باشد.
یکی از روش هایی که به ما در یادگیری و تمرین کمک می کند پیاده سازی آزمایشگاه می باشد. قطعا تهیه سخت افزار برای پیاده سازی آزمایشگاه شبکه هزینه زیاد و نگهداری بالایی را نیز در پی دارد. یکی از روش های پیاده سازی آزمایشگاه استفاده از VM می باشد. اما در همین راستا نیز باید مهارت درستی در انتخاب منابع برای پیاده سازی آزمایشگاه بر بستر VM داشته باشیم.
اولین قدم برای ساختن یک آزمایشگاه خانگی مجازی سازی این است که تصمیم بگیری از کدام هایپروایزور می خواهید استفاده کنید، همینطور باید تعداد و نوع ماشین های خود را که قصد دارید اجرا کنید بدست آورید. این موارد برای یافتن اینکه چه سخت افزاری را انتخاب کنید بسیار مهم می باشد.
اجزای ضروری
هنگام انتخاب سخت افزار دو اشتباه رایج وجود دارد که باید سعی کنید از آنها اجتناب کنید. در ابتدا مطمئن شوید که سخت افزاری که قصد تهیه آن را دارد هایپروایزور انتخابی شما را پشتیبانی می کند. برخی ار Hypervisor ها تقریبا از تمامی سخت افزارهای پشتیبانی می کنند اما حتما بررسی کنید که CPU شما از قابلیت مجازی سازی پشتیبانی کند. مورد دوم مربوط به ذخیره سازی می باشد، حافظه (RAM) و هارد برای ذخیره سازی نسبت به منابع دیگر در اجرا و عملکرد ماشین مجازی تاثیر بالای دارند. تا حد امکان سعی کنید که از هارد های SSD استفاده کنید.
سرور
در دیتاسنترها مدیران شبکه از سخت افزارهای مناسب برای میزبانی ماشین های مجازی استفاده می کنند، معمولا در خانه ما از کامپیوترهای شخصی برای راه اندازی VM و پیاده سازی آزمایشگاه خانگی استفاده می کنیم. به هر حال در هر دو مورد دقت داشته باشید چرا که می تواند تا حد زیادی صرفه جویی مالی برای شما بهمراه داشته باشد. سخت افزارهای مربوط به رایانه های شخصی کم هزینه ترین گزینه است و امروزه همین کامپیوترها به اندازه کافی از قدرتمند هستند و به شما امکان پیاده سازی بستر مجازی سازی را می دهند.
پردازنده
زمانیکه یک میزبان مجازی سازی را ایجاد می کنید، منابع CPU بین ماشین های مجازی به اشتراک گذاشته می شوند. بعنوان بهترین انتخاب سعی کنید CPU با سرعت بالا و تعداد هسته های بیشتر انتخاب کنید.
حافظه (RAM)
حافظه یا همان RAM یکی از مهمترین ملاحظات هنگام انتخاب سخت افزار می باشد. باید بدانید که هر ماشین مجازی با توجه به نوع سیستم عاملی که بر روی آن نصب می کنید به یک میزان حداقل حافظه نیاز دارد. پس تعداد VM های را مشخص کنید و با توجه به آنها میزان حافظه مورد نیاز خود را خریداری کنید.
ذخیره سازی (Storage)
مهمترین نکته هنگام انتخاب سخت افزار مناسب برای پیاده سازی میزبان مجازی سازی شما می باشد. در حالیکه باید میزان ظرفیت کافی برای ذخیره ماشین های خود را داشته باشید نیاز به فضایی دارید که بتواند به تمام درخواست های خواندن/نوشتن پاسخ داده و موجب کند کار کردن ماشین های مجازی نشود. بهترین گزینه برای ذخیره سازی ماشین های مجازی استفاده از هاردهای پر سرعت SSD می باشد.
هایپروایزور
قبلا در خصوص هایپروایزور در یک مطلب مستقل صحبت کرده ام. اساس و پایه ساختار مجازی سازی شما را هایپروایزور تشکیل می دهد. با توجه به نوع راحتی و همینطور مواردی که قصد پیاده کردن آنها را دارید هایپروایزور خود را انتخاب کنید. هر هایپروایزور مشخصات مربوط به خود را دارد و همینطور نحوه استقرار و راه اندازی آنها متفاوت می باشد. از محبوب ترین هایپروایزور ها می توان به محصولات مایکروسافت و VM های اشاره کرد
انتخاب سیستمعامل مهمان (Guest OS)
پس از تعیین هایپروایزور، مرحله بعدی انتخاب سیستمعاملهایی است که قصد دارید روی ماشینهای مجازی خود نصب کنید. این موضوع ارتباط مستقیمی با منابع مورد نیاز دارد. برای مثال، سیستمعاملهایی مانند ویندوز ۱۰ یا سرور نیازمند منابع بیشتری مانند RAM و CPU هستند، در حالی که بسیاری از توزیعهای لینوکس منابع بسیار کمتری مصرف میکنند و برای تستهای سبک یا راهاندازی سرویسهای پایه بسیار مناسباند.
در محیطهای آموزشی یا تست، استفاده از سیستمعاملهای متنباز مانند Ubuntu، CentOS یا Debian میتواند گزینه اقتصادیتر و انعطافپذیرتری باشد.
شبکهسازی ماشینهای مجازی
در یک محیط آزمایشگاهی خانگی، گاهی نیاز دارید که ماشینهای مجازی با یکدیگر و با اینترنت یا شبکهی داخلی ارتباط داشته باشند. برای این منظور، باید آشنایی ابتدایی با مفاهیم شبکهسازی مجازی داشته باشید. بیشتر هایپروایزورها امکانات متنوعی برای تنظیم نوع اتصال شبکه ارائه میدهند:
NAT: برای دسترسی ماشینها به اینترنت بدون دسترسی مستقیم از شبکه داخلی به آنها.
Bridge: اتصال مستقیم VM به شبکه فیزیکی.
Internal/Private: ایجاد شبکهای داخلی بین ماشینها بدون دسترسی به بیرون.
بر اساس نوع آزمایشهایی که انجام میدهید، باید یکی از این گزینهها را انتخاب کنید.
پشتیبانگیری و Snapshot
در محیط آزمایشگاهی، امکان بروز خطا و خراب شدن ماشینهای مجازی بسیار زیاد است. بنابراین، استفاده از قابلیت Snapshot در هایپروایزورها یکی از مهمترین ابزارهای شما خواهد بود. Snapshot به شما اجازه میدهد تا وضعیت فعلی یک ماشین را ذخیره کرده و هر زمان که نیاز بود به آن حالت بازگردید.
همچنین، پیشنهاد میشود که از ماشینهای حیاتی یا تنظیمات حساس نسخه پشتیبان (Backup) تهیه کنید، تا در صورت خرابی کامل، بتوانید به سادگی آنها را بازیابی نمایید.
مصرف انرژی و تهویه
اگر قصد دارید یک آزمایشگاه خانگی همیشه روشن و فعال داشته باشید، توجه به مصرف برق و سیستم تهویه اهمیت پیدا میکند. سیستمهایی با مصرف پایینتر (مثلاً Mini PCها یا لپتاپهای قدرتمند) گزینههای مناسبی هستند. استفاده از کیسهایی با تهویه مناسب و اطمینان از خنک ماندن سیستم نیز باعث افزایش طول عمر سختافزار میشود.
جمع بندی
راهاندازی یک آزمایشگاه خانگی مجازیسازی، بهترین روش برای یادگیری عملی فناوریهای روز IT، تست سناریوهای شبکه، امنیت، نرمافزار و حتی شبیهسازی محیطهای سازمانی است. نکته کلیدی در این مسیر، انتخاب صحیح هایپروایزور و سختافزار مناسب، به همراه مدیریت صحیح منابع سیستم است.
اگر بتوانید محیطی پایدار و بهینه ایجاد کنید، خواهید دید که آزمایشگاه خانگی شما به ابزاری ارزشمند برای رشد حرفهایتان تبدیل خواهد شد.